16/9 Valdichiascio-Valfabrica 26 km ↑ 679 ↓ 983
Door: J. Dominicus
Blijf op de hoogte en volg Ans
01 November 2017 | Nederland, Doetinchem
Onderweg passeerden we een afdakje met een schrift en pennen. Op een bord lazen we de informatie dat er plannen waren om een grote verbrandingsoven te bouwen in de omgeving van Gubbio. Of we een petitie wilden tekenen. Dat wilden we wel. De ene pen gaf geen inkt meer waarbij de tweede en laatste pen dit in overvloed gaf. De inkt spoot eruit en ik had mijn hele hand blauw. Sorry jongens, dan maar niet! We kwamen langs een kasteel op waar we even een stop gemaakt hebben en een paar vijgenbomen geplunderd. Kort nadat we weer verder gelopen zijn begon het eindelijk te regenen. Poncho's aan dus. Maar de regen zorgde niet voor afkoeling en zeker met de poncho aan kreeg je het alleen maar benauwder en warmer. Tussendoor werd het even droog en ging de poncho weer uit. Als je dacht dat de regen nu ermee ophield had je het mis. Deze dag was een dag van poncho aan, poncho uit. Om moe van te worden. Toen we voorbij een Refugio kwamen zijn we naar binnen gelopen en hebben gevraagd of we koffie konden krijgen. Omdat het weer regende en wij onderweg nog geen plek hadden gevonden om ons brood op te eten vroegen we haar of wij bij haar een broodje konden kopen. Helaas was de bakker nog niet geweest en had ze geen brood in huis. De dame was zeer vriendelijk en vond het ook goed dat we bij haar ons meegenomen brood op aten. Lekker droog gezeten met een heerlijk bakkie koffie. Daarna weer de buien in. In de verte zagen we nog steeds het kasteel achter ons. Voor ons zagen we een stuwmeer in aanbouw. Op de verharde weg aangekomen zagen we deze lelijke omgeving nog steeds en naar bleek zouden we hier helemaal omheen blijven lopen totdat we in Valfabrica waren. Bijna in Valfabrica aangekomen kwamen we Desirée en Bert tegen waarmee we samen het dorp inliepen. Afgesproken dat we bij het barretje samen een borrel drinken als afscheid. Morgen komen we in Assisië aan en dan zit het er voor hun op. Nadat we eerst onze overnachtingsplaats opgezocht en gedoucht hadden zijn we samen naar de bar gelopen. Tegen etenstijd weer terug naar de Ostello waar zij die nacht ook zouden verblijven. Inmiddels was de Ostello vol. Het was zaterdag en dan zijn er meestal groepen Italiaanse dagwandellaars op pad. In de eetzaal aan een lange tafel aten we gezamenlijk. Gezellig! Er werden een paar grote kruiken wijn op tafel gezet. Ik goot eerst een paar slokjes in mijn glas om te proeven of ik die wel lekker vond. De wijn was erg lekker en ik wilde bijschenken maar de kruik was al richting Italianen. Ik zei tegen Desirée die naast een Italiaanse man zat 'mag ik de kruik even terug' Zij pakte de kruik uit zijn hand en zei ' I want him back' waarop de beste man van schrik bijna de kruik uit zijn hand liet vallen maar ze kreeg hem meteen terug. Hierop kreeg ik de slappe lach. Zie je zei Desirée, zo moet je dat doen en je haren grijs laten worden want daarvoor hebben ze respect. Een erg gezellige avond met lekker eten en veel. Want dit keer kregen we een vijf gangen menu, tot nu toe nog niet gehad dus wisten we nog niet waar we aan begonnen. Dus na de antipasti, primi, secundi, contorni en dolci zaten we zo vol als een potje met pieren. Gelukkig hoefden we niet meer te lopen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley