4/10 Monterotondo-Rome 32 km.
Door: J. Dominicus
Blijf op de hoogte en volg Ans
23 December 2017 | Nederland, Doetinchem
Gisteravond had de eigenaar van het huis ons ontbijt al klaar gezet voordat hij vertrok. Het waren wel allemaal verpakte toast en brioches met jam, maar dat rekenden we hem niet aan. Hij had gisteravond zoveel plus punten gekregen dat hij bij ons niet veel meer verkeerd kon doen. Bij een mooie zonsopgang en al een beetje heimwee, begonnen we aan onze laatste wandeldag. De eerste uren konden we nog genieten van de natuur, geuren, schaapkuddes en de rust. Daarna zagen we in de verte Rome voor ons liggen met grote gebouwen en rechts van ons opstijgende vliegtuigen. Nadat we het einde van het natuurpark naderden hebben we op een picknickplaats nog even gepauzeerd. Daarna liepen we al snel de natuur uit en kwamen op een brede verharde weg uit die naar een autoweg liep. Het was er erg druk en oorspronkelijk de weg waar wij een stuk langs zouden moeten lopen. Het eerste stuk konden we vermijden via een smal pad in de berm, daarna was er een alternatief pad aangelegd waar we onze weg konden vervolgen zonder ons in het drukke verkeer te hoeven begeven. Aan het einde van dit pad konden we bij een stoplicht oversteken waarbij we in Montesacro, een voorstad van Rome aankwamen. Bij het eerste barretje stopten we voor een koffie met een broodje en probeerden we op het terras te wennen aan de drukte. Daarna verder, kilometers, kilometers door de voorstad. Na twee uur gelopen te hebben maar weer een stop gemaakt bij een bar om te rusten iets te drinken en het toilet op te zoeken. Tijdens de hele tocht was een plasstop nooit een probleem geweest, geen mensen, grote bomen en struiken genoeg. Maar hier in de stad was geen boom of struik te bekennen maar mensen genoeg. Het verkeer stroomde in een lang lint aan ons voorbij zonder onderbreking. De afgelopen weken hadden we niet zoveel uitlaatgassen ingeademd dan in deze paar uren. Misschien lag het aan de eentonigheid van de omgeving, het lawaai, de vele mensen of het verkeer maar het leek of er geen eind aan de wandeling kwam. Telkens als we een hoek om liepen hoopte ik het standbeeld te zien waar onze tocht zou eindigen. Eindelijk, om half 5 kwamen we aan bij de Piazza St. Giovanni in Latarano. Het standbeeld was versierd met bloemen en er waren veel toeristen die er een bezoek brachten. Er werd ons verteld dat vandaag de geboortedag van Sint Jan van Lateranen was. We waren op ons eindpunt beland, op enkele vallen en ongemakken onderweg allemaal zonder gebroken botten en gezond. We omhelsden en feliciteerden elkaar met deze prestatie. Ruud had zoals ik al verwachte, net als bij de vorige Camino ook nu een 'Wohlfarts' borrel meegesleept op heel deze tocht. De vijf flesjes waren ook nu heel gebleven en we klonken samen op de goede afloop en op de verjaardag van Sint Jan. Nadat we de flesjes leeg gedronken hadden, zetten wij die tussen de overige versiering. Na nog enkele foto's gemaakt te hebben gingen we op zoek naar ons adres waar we de komende drie nachten zouden verblijven. Want nu we toch in Rome waren wilden we natuurlijk ook nog enkele bezienswaardigheden bezoeken. De komende twee dagen zouden we het lopen dus langzaam kunnen afbouwen en weer proberen te wennen aan de drukte van een stad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley