Lisboa - Santiago de Compostela 635 km. We zijn er
Blijf op de hoogte en volg Ans
21 September 2012 | Spanje, Santiago de Compostella
20/9) Vandaag hadden we de gemakkelijkste loopdag dus het was beslist niet zo dat de laatste loodjes het zwaarst wogen. Na 15 km. lopen kwamen we om 12.00 uur op het plein voor de kathedraal van Santiago de Compostela aan. Ruud had voor deze gelegenheid vanuit een bedevaartsplaats in Duitsland vier kleine flesjes met een ´wolfahrtsborrel´ in zijn rugzak meegenomen. We hebben op het plein voor de kathedraal geklonken op de goede aankomst. Daarna hebben we de kathedraal bezocht. Een heel mooi, immens groot gebouw waar de gelovigen heel wat centjes ingestoken hebben. Daarna een rondje stad en naar de herberg, wat in dit geval een klooster was. We waren onze tocht begonnen met een bezoek aan de Dominicuskerk en eindigden nu onze tocht in het Dominicusklooster. Het is een oud klooster wat niet meer als zodanig in gebruik is omdat hier ook al geen liefhebbers meer zijn voor het kloosterleven. Maar met al de pelgrims die naar Santiago komen een goede oplossing om het klooster als herberg te gebruiken. ´s Avonds zijn we terug gewandeld naar de stad waar overal musicanten spelen om wat centen te verdienen. Wetende dat Ron voor een lekker etentje wel iets over heeft, had Ruud enkele maanden voordat we vertrokken Ron beloofd te trakteren op een Thais etentje. Hij wist nog van de vorige keer een goed Thais restaurant te vinden. Het was heerlijk eten en na vier weken iets héél anders.
Ron en ik blijven nog twee dagen in de stad. Ruud en Nel gaan de 22ste nog een paar dagen lopen. Zij gaan naar Finestere dat aan de kust ligt. Wij vertrekken dan zondag met de bus naar Finestere. Even een paar dagen luieren, beetje wandelen aan het strand en in het vissersdorpje rondscharrelen. We moeten wel oppassen dat we niet teveel gaan eten want Ron is al vier kilo afgevallen. Hij heeft zich onderweg ergens kunnen wegen. Ik heb dit niet gedaan, maar denk wel ook wat minder vet op mijn botten te hebben. Mijn broek van maat 38 glijd met gemak over mijn heupen zonder dat ik daarvoor de rits hoef te openen. Ik ben blij dat ik heb geluisterd naar de tip een riem mee te nemen.
21/9) Vandaag de mis in de kathedraal bijgewoond in de hoop dat het grote wierookvat wordt gezwaaid. Onderweg hoorden we van pelgrims dat dit niet meer elke dag word gedaan. Soms als er grote groepen bustoeristen komen schijnen ze het nog wel te doen omdat deze groepen er dan zeshonderd euro voor betalen om het vat te zien zwaaien. Er waren vandaag veel grote groepen toeristen en of zij hiervoor hebben betaald of niet, maar we hebben het vat zien zwaaien. Fantastisch!
Als we om half elf de kathedraal inlopen zijn er al mensen gaan zitten omdat ze anders geen zitplaats hebben. Wij gaan de kathedraal binnen om kwart voor twaalf voor de mis van 12.00 uur. De kerk zit en staat nu propvol. Dat word dus voor ons een uurtje staan. Maar ja, we hebben dat hele eind tenslotte ook gelopen om als beloning de Bota fumeiro te zien zwaaien. Dit wierookvat is ongeveer één meter hoog en hangt aan een dik touw. Het wordt door vijf oude mannetjes de lucht ingetrokken. Voordat de kerkdienst begint is er een nonnetje die met de mensen in de kerk de liedjes oefend, die tijdens de dienst gezongen moeten worden. Voordat de dienst begint worden de aantallen pelgrims uit diverse landen genoemd. Aan het einde van de dienst komen de ´zwaaimannen´ het podium op en beginnen dan aan het touw van het grote wierookvat te trekken. Langzaam komt het vat in beweging maar gaat dan als een schommel al snel hoger en hoger, totdat het bijna het plafond van de kathedraal raakt. Dit duurt ongeveer 5 minuten. Als de snelheid eruit is vangt één van de ´zwaaimannen´het vat weer op. Hij tolt er nog even mee rond omdat hij anders aan de grond geduwd zou worden. Hij is al oud en heeft na jaren oefenen dit kunstje aardig onder de knie.
Als we het centrum inlopen of ergens op een terrasje zitten, zien we regelmatig pelgrims binnen komen lopen die wij op onze route hebben ontmoet. Het is leuk iedereen hier weer tegen te komen. We omarmen elkaar, blij elkaar nogeens te zien, praten wat en nemen afscheid. Dan gaat ieder weer zijn eigen weg.
22/9) Toen we gisteravond terug kwamen in de herberg, vonden we vreemde slaapzakken op onze bedden en de rugzakken waren ook weg. Vreemde verrassing wat nu dan? Wij alle zeventig trappen weer naar beneden en bij de receptie vragen waarom wij eruit gezet zijn. Het bleek dat de receptionist die ons ingeboekt had, dit maar voor een nacht gedaan had terwijl wij voor twee nachten hadden betaald. Maar gelukkig, de kas klopte niet en er waren twintig euro teveel in kas. Als excuus kregen Ron en ik beiden een éénpersoons kamer. En daar gingen we weer de zeventig treden omhoog, nu wel weer met onze rugzakken op de nek. Maar de kamer was super, met eigen wastafel, nachtkastje en drie luiken die we open konden zetten. Vanochtend hebben we meteen nog voor een nacht bijgeboekt en slapen vannacht nog maar eens seperaat. En zoals Ron zegt, geen last van snurkers!!
We hebben geluk dat we in deze herberg kunnen bijboeken. In de overige herbergen kan dit niet. Daar is het in de middag aankomen, meestal kun je na 14.00 uur naar binnen. We hebben ook eens moeten wachten tot 17.00 uur voordat we naar binnen konden. ´s Avonds om 22.00 u moet je binnen zijn en gaan de lichten uit. De andere dag kun je vertrekken vanaf 6.00 maar om 9.00 uur moet je weg zijn. In deze herberg kunnen we dus even tot rust komen en zelfs uitslapen tot 9.00 u als we dit zouden willen.
Vanochtend hebben we dus uitgeslapen tot 8.00 u. Een eindje rondgewandeld, ergens ontbeten, gewinkeld en om kwart voor één nog even de kathedraal binnengegaan om het wierookvat nog een keer te zien zwaaien. We zijn nu de andere ingang van de kathedraal binnengegaan waar we boven op de trap konden blijven staan. Vandaar hadden we een mooi overzicht over de hele kerk en het altaar. Dus heb ik hier opnieuw foto´s gemaakt en een mooi filmpje kunnen maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley